Een terugblik op 2014; mijn leven van alleenstaande moeder

Heyyy Myra, Wat leuk om weer zoeen herkenbaar verhaal te lezen! Vooral de verstandige keuzes die het meeste pijn doen. Die keuze probeer ik nu ook te maken!!! Moeilijk haha, ben in augustus bevallen van een zoontje en de vader heeft de eerste 3 maanden genoeg gesponsord en op bezoek geweest, en nu opeens niks meer. Maar goed, ik herken ook wat je zegt over de vreugde, hoe snel het gaat, en hoe je iedere dag kan genieten van de kleine dingen die opeens heel groot zijn! Jij heel veel succes in 2015 met je "echte" baan en natuurlijk met Happy Single Moms! Groetjes, Aimee

Hoi, Lastig verhaal, voor mij was 2014 ook een nieuw begin (ik schreef er ook een blog over toevallig vandaag) en ik vind het leuk dat je deze community bent gestart! Op naar een nieuw jaar! Groetjes Ingeborg

Rennen, vliegen, springen, ontdekken, overwinnen en trots zijn de woorden die mijn 2014 omschrijven. Soms kan het nog zo hard regenen maar voor je het weet schijnt de zon. Na jaren hard werken eindelijk mijn hbo diploma binnen! Binnen een maand een baan en mijn eigenwaarde terug :) Myra, jou verhaal Is herkenbaar. Ben zelf nu een aantal jaren verder en mijn jochie is alweer 5 jaren oud. Heb in de loop der jaren besloten positief te kijken. Dat blijft soms lastig maar zeg (schrijf) zelf....de lach van een kind is het mooiste wat er is!

2014 was niet echt een tof jaar. Flinke ruzie met mijn ex gehad (vader van mijn zoontje), slechte tot geen contact met mijn vader door zijn vrouw die zich overal mee bemoeid tussen mij en me ex en die keuzes maakt voor mijn zoontje zonder overleg terwijl ik zijn moeder ben. Paar keer in de rechtbank gezeten ivm de scheiding en de omgang van ons zoontje. Ex die leugens verzint over mij en niet mee werken wil in de omgang van ons zoontje en totaal geen intresse in ons zoontje heeft. Helaas kan ik 2015 niet in gaan met mijn eigen meisjesnaam, maar hoop toch wel dat het begin januari wel zo is. En dan nu de fijne en leuke dingen. Mijn ventje die in mei 1 jaar is geworden. De leuke uitstapjes die ik met hem heb gemaakt en met een vriendin of met me zusje of me moeder. En dat ik me zoontje vanaf mei lekker bij me had zonder dat ik wat van me ex hoorde. Zolang ik niets van me ex hoor heb ik rust en zolang we ook nog niet starten met het omgangshuis heb ik me zoontje voor mezelf. Ik geniet er nog voorledig van zolang het nog kan (zolang me ex nog geen contact met het omgangshuis heeft gemaakt). In 2015 word het mijn jaar. Ik heb me eigen meisjesnaam weer terug, mensen waar ik niets mee te maken heb of wil laat ik achter in 2014. Ik begin opnieuw heb genoeg geleerd van de fouten die ik heb gemaakt. En ik vind dat ik klaar ben voor de volgende stap, en stap naar meer volwassenheid en in het belang van me zoontje. Jouw verhaal was ook heftig. Toch soms wel fijn om te lezen dat wat een ander mee gemaakt heeft, dan weet je dat je niet de enigste bent en dat bij sommige verhalen nog wel mee valt met wat ik zelf mee heb gemaakt.

Ruim 6 jaar geleden hakte ik de knoop door. Ik wil een bewust alleenstaande moeder worden. Na verschillende pijnlijke relaties was de wens voor een kindje zoveel malen groter dan opnieuw een moeilijke relatie aangaan. Na wat zoeken en rondkijken eerst weer naast me neer gelegd om mn hoofd de tijd te geven eraan te wennen. Na weer wat rondkijken uiteindelijk toch een advertentie geplaatst om een.geschikte donor te vinden. Uiteindelijk een paar jaar verder en in mei 2010 bleek ik zwanger te zijn en na een geweldige zwangerschap en een pittige bevalling werd ik in januari 2011 trotse mama van een heerlijke zoon. Soms was het heerlijk, en soms had ik moeilijke momenten. Gelukkig heb ik geweldige ouders en een superzus die mij ondersteunen en helpen daar waar mogelijk. 2014 is voor mij een jaar van uitersten geweest en komend jaar nog veel meer leuks in de planning. Mijn mannetje wordt groot, hij mag naar school. Straks na de kerstvakantie eerst een.aantal malen oefenen om vanaf februari als stoere jongen volle dagen heen te gaan. En ik, ik krijg een beetje ME time op de moment en dat hij lekker op school zit. Gr Anita

Hoi myra, Wat een indrukwekkend verhaal om te lezen! Maar vooral ook heel insprirerend en herkenbaar, ik woon nu sinds november weer alleen met mijn zoontje van 4 na ook terug te zijn gegaan omdat de vader beloofde te zijn veranderd, ik heb uiteindelijk ook de pijnlijke beslissing gemaakt voor de laatste keer bij m weg te gaan en voor mezelf en mijn zoontje te kiezen, het is niet altijd makkelijk maar het voelt goed zo, soms kies je makkelijker voor een ongelukkige toekomst wat "bekend" is dan te kiezen voor een onzekere gelukkigere toekomst, het heeft bij mij 3 jaar geduurd voordat ik aan mezelf toe durfde te geven dat wij niet oud gingen worden met dit gezin en in augustus dit jaar heb ik de knoop doorgehakt. Ik wil jou heel veel succes wensen met je nieuwe baan en heel veel geluk, liefde en gezondheid gewenst in 2015!

Hey Myra, Wat een heerlijk meisje heb je!.. Hoe ik mijn 2014 zou omschrijven.. tja.. eyeopener!.. veel verdriet gehad ivm de koppigheid van mijn ex. En de (dit jaar) vele opnames van mijn zoontje. Maar ook trots, trots in de familie kring, en ook een beetje bij mezelf.. mn kereltje wordt over 3 weken en 2 dagen alweer 6, en man wat is de tijd gevlogen. Als ik terug kon had ik mbt zijn vader een hoop dingen anders willen doen ondanks dat ik zie dat mn kereltje opbloeit als hij zijn papa ziet. Ik hoop dat 2015 toch een beter jaar wordt met een stuk minder tranen en meer vreugde. Ook voor alle andere alleenstaande mama's

Ook ik heb precies hetzelfde meegemaakt dit jaar. Alleen zijn wij in de afgelopen 4 jaar zo vaak uit elkaar gegaan en heb ik al die keren zo veel tranen gelaten, dat ik dit keer niets meer voelde als dat ik het geaccepteerd heb. Zo is het voor iedereen beter! Ook ik heb eraan zitten denken om single mama's te gaan helpen en daarin een baan te zoeken. Ik weet niet zo goed waar ik moet beginnen, misschien dat jij mij een zetje kan geven? Ik wil hierbij alle single mama's een goed oud en nieuw toewensen! Moge het jaar 2015 voor ons allen een beter jaar worden vol vreugde, gezondheid en liefde! ♡

Goedemorgen happy single mama's, Mooi verhaal om te lezen. Het lijkt me erg moeilijk om zo'n verstandelijke beslissing te maken als je gevoel nog zo "in de weg zit" Bij mij is het net iets anders gegaan. Ik was met het idee bezig om bewust alleenstaande moeder te worden. Na de zoveelste moeizame, pijnlijke relatie en een hele grote kinderwens wilde ik het anders doen en besloot verstandelijk om niet meer aan een relatie te beginnen. Alleen mijn klokje zorgde voor een hoop onrust en heb toch nog een aantal keer gedate. Waarvan een aantal keer met de vader van mijn verwachtte kindje. Ik voelde me op dat moment erg aan getrokken tot hem. Het was iemand waarmee ik kon praten, een gesprek kon voeren. Kort na de bewuste avond kwam ik erachter dat het toch echt niks kon worden. Ik had het gevoel dat hij mij claimde en dat hij een beetje in zijn eigen denkwereldje zat. Ik heb dat ook meteen gemeld bij hem, omdat ik niet het type ben om dat mensen aan het lijntje houdt. De bewuste avond is het condooms kapot gegaan en heb ik later de morning after pil genomen. Ik zou op vakantie gaan naar Barcelona en daarna op mijn gemak eens verder gaan met het moederschap. Net voor mijn vakantie voelde ik me alsof ik ongesteld moest worden, zere borsten had ik altijd en voelde me lekker opgeblazen. Maar mijn menstruatie wilde niet doorzetten. Dus toch een test gehaald met het idee dat ik dan zou zien dat ik ongesteld moest worden en dat mijn menstruatie dan door zou zetten. De test gaf anders aan. Ik was volledig in paniek. Ik was zwanger van een man waarvan ik het niet wilde!!! Gelukkig ben ik geweldig opgevangen door mijn moeder en mijn vrienden en mijn huisarts. Ik ben toch op vakantie gegaan om goed na te denken over wat nu?! Mijn eerste reactie was ' het moet weg' niet een abortus, maar ik wilde dit niet, niet op deze manier. Tijdens mijn vakantie heb ik rustig na kunnen denken en kon ik het niet recht krijgen in mijn hoofd om dit wondertje niet te laten komen. Toen ik thuis kwam was iedereen blij voor me en kreeg ik alle steun die ik maar kon wensen. Ik heb heel veel moeite met de omgang met de vader. Ik heb nog geen concrete afspraak kunnen maken met hem. Hij weet niet hoe of wat hij wil. Zit teveel in zijn eigen denkwereldje. Mijn werk wil mij weg hebben, omdat ik zwanger ben. Dat was mijn keuze en ik wilde dat en hun niet dus het is mijn probleem dus ik moet het maar uitzoeken. (Daar ben je dan al zes jaar voor in trouwe dienst) Kortom heb ik wel de nodige stress en spanningen gehad. Dit zal in 2015 niet veel anders worden, aangezien ik niet om de vader heen kan en mijn werk ook niet. Ik zie daar best wel tegenop. Maar ik ben en blijf positief en blijf mijn eigen grenzen bewaken en bepalen. Ik kan niet wachten tot ik mijn kleintje in mijn armen kan sluiten, wat ieder moment kan gebeuren :-) Dat kleintje geeft me moed en kracht. Samen met mijn kleintje kan ik alles aan!! Ik wens alle mama's een mooi liefdevol en krachtig 2015 toe!