Liever alleen of samen met een man?

Ik ben gelukkig zoals ik samen leef met mijn zoontje. Ik zeg maar zo....komt er een man bij dan betekend dat niet dat hij er komt om een bepaald gemis op te vullen. Juist komt hij er dan bij om de vreugde die er al is te delen.

Ik ben ook heel erg gelukkig met mijn twee kinderen. Ik ben bijna negen jaar alleen staander moeder. Ik wil liever geen man in mijn leven hebben. Ik zal nooit meer mijn vrije leven in een man hand op geven. mijn vrijheid kosten voor mij behoorlijk pijn en verdriet maar ik heb een heerlijke gevoel en geluk met mijn lieve kinderen. Jouw verhaal heel bekend voor mij. Geniet van je eigen kind, anders later krijgt je spijt van dat je die tijden gemist want kinderen groeien heel snel. Heel veel geluk toe gewenst. Gulsen

Ik begrijp volledig wat je bedoeld. Al mag ik de aandacht van mn dochter delen met mn moeder haha! Maar ja, je moet idd genieten van de tijd die je hebt met je kind, en ik heb me dat (voor mij) te laat gerealiseerd. Mijn dochter is nu bijna 5 en sinds ze nog geen 2 mnd was, ben ik samen met dr. ik ben eigenlijk teveel bezig geweest met het zoeken (en niet vinden) van een man. Her en der relaties, ook mn dochter er gelijk in betrokken... zo fout! Ik heb het nu los gelaten. Een man hoeft niet persé om gelukkig te zijn. Ik wil nu genieten van mijn dochter, want ze zijn maar zo kort klein....

Om mijn zoon na zijn geboorte een stabiel leven te geven (zijn vader heeft mij in de zwangerschap verlaten en wilde geen rol in mijn zoons leven) heb ik bewust gekozen voor geen man in mijn leven. Ik wist dat het risico was dat mijn zoon zich aan een vaderfiguur zou gaan hechten en als het dan afgelopen was, zou ik hem er verdriet mee doen. Dus bewust geleefd voor mijn kind. Leuke dingen konden we ook met vrienden, opa en oma doen. Nu ben ik toe aan een vriend, een schouder, arm om me heen en gewoon: De warmte. Maar ik ben nu ouder en merk dat het moeilijker is om iemand te ontmoeten, ook omdat ik nu kritischer ben. Toch ben ik blij dat mijn zoon stabiel is opgevoed en het hier niet: Jantje gaat en Pietje komt was. Ik merk dat mijn zoon erg goed in het leven staat, een goede opvoeding heeft gehad en ben stiekem toch wel trots op mezelf, temeer omdat mijn zoon meervoudig gehandicapt is. Dat heb ik toch naar mooi gefikst! Het was het "offer" meer dan waard. En als het voorbestemd is dan komt die leuke man vanzelf.

Wat een heerlijke blog, en ik sluit me er volledig bij aan. Bijna 2 jaar alleen met mn meisje nu en geniet er met volle teugen van!! Hier is haar vader nog wel in beeld, dus "delen" we haar wel, maar dat betekent ook dat ik om het weekend ook echt me-time heb, waar ik ook echt van kan genieten. Komt er iemand op m'n pad, zien we wel hoe het loopt, zo niet ook prima!

Tijdens de zwangerschap was ik nog samen met mijn ex. Helaas merkte ik vlak na de geboorte al dat hij niet zoals ik de volle aandacht voor onze zoon en onze relatie had. Nu ben ik pas gescheiden en ik vind het prima. Ik heb alle tijd met mijn zoon en het is zwaar, maar hij geeft me zoveel liefde. Momenteel geen man voor mij.

helemaal mee eens! Ik zit ook echt niet te wachten op een man en geniet intens van alle tijd met mijn dochter van (bijna) 3. Haar vader is nog wel in beeld en dat is niet in alle gevallen een positief iets.. Ik ben blij voor mijn dochter dat ze een papa heeft, maar hij probeert mijn leven zo te verzieken dat ik bijna zou willen dat ie weg zou gaan. Voor mij betekenen de tijden dat mijn dochter niet bij mij is geen 'me-time'. Het voelt als een gebroken hart, keer op keer, omdat ik r iedere keer bij iemand moet brengen die mij niets gunt.. Ik heb dus geen tijd en geen behoefte aan een nieuwe man, doe mij mijn meissie maar..

Wij zijn compleet en hard op weg naar geluk. Natuurlijk, als ik weer een liefde van mijn leven zomaar tegen zou komen zou het heerlijk zijn, en ook mijn twee kinderen zeggen dat ze dat fijn zouden vinden, voor zover ze daar enig idee van hebben. Het zou fijn zijn op allerlei gebied, wat meer liefde en steun te hebben, op emotioneel vlak en eerlijk gezegd ook financieel; ondanks 4 dagen werken kom ik eigenlijk niet rond, ik heb geen familie meer en mis iemand om mee te over leggen. Natuurlijk zijn er vriendinnen maar dat is anders dan een partner of moeder. Maar ik durf een relatie niet meer aan. Ik ben een zwaan en ga voor "tot de dood..", een breuk hakt er bij mij zo diep in, dat wil ik, na twee keer, echt nooit meer meemaken. En ik denk, ongeacht de situatie, het beste voor de kinderen is een moeder die goed in haar vel zit. Als wij na drukke dagen en elkaar weinig zien, met ons drieën in het grote bed liggen en lekker lezen, luieren en kletsen geniet ik optimaal.

Ben nu bijna 3 jaar samen met mijn 2 lieve zoons (8 en 10). Nadat we gescheiden waren is de vader van mijn kinderen overleden. Toen hij nog leefde liep het contact niet altijd even soepel. Nu ongeveer 4 mnd na zijn overlijden hebben we de draad weer een beetje opgepakt. Als we samen weer de boel op de rit hebben zou ik wel weer een partner (vrouw) willen. Maar ga er niet naar opzoek. Op dit moment geniet ik meer dan ooit te voren van mijn kids. Probeer er echt uit te halen wat erin zit. Hoop dat een nieuwe partner een mooie aanvulling op mijn nieuwe leven zal zijn. Groetjes Emily.

Hoi, Ik ben dus alleenstaande werkende moeder 38 jr, moeder van maar liefst 5 kinderen van 2 verschillende vader. Juist dus 2 mislukte relatie achter de rug. Was even slikken maar ik vind het wel goed zo. Heb er op dit moment bewust voor gekozen om alleen te zijn/blijven. Natuurlijk kom ik weleens iemand tegen die mij in twijfel doet brengen, maar omdat ik al zoveel heb meegemaakt met mannen, is de keus dan snel gemaakt. Er is geen plek voor een man in mijn leven. Heb te druk met werk, kids plus bijbehorende bezigheden zoals sport etc, huishouden, huisdiertjes( ja heb 2 katten en 1 hond) en ik doe veel aan sporten zoals hardlopen en fitness. Ja ik ben happy met mezelf en alles wat ik in mijn eentje bereik en voorlopig zal het wel zo blijven.

Ik ben sinds 2012 alleen met mijn dochter. Heb vaak gedacht dat het makkelijker zou zijn om samen met iemand te zijn. niet meer alles alleen doen. Juist om die reden ben ik geen andere relatie aangegaan.Ik ben er achter dat ik het best red allemaal alleen en niemand nodig heb. ik ben gelukkig samen met mijn meissie. En het rare is nu ik die gedachte heb los gelaten iemand op mijn pad is gekomen die ik al 10 jaar ken. Wij zijn al 10 jaar vrienden hij heeft nooit onder stoelen of banken gestoken dat hij mij leuk vind maar ik hield de boot af. Nu sinds 1 maand zijn we aan het kijken of het niet toch wat tussen ons kan worden. Wie weet is vriendschap wel een goede basis voor een relatie. groetjes linda

Mijn dochter is nu 2,5 en we zijn alleen sinds het begin, ik ben heel gelukkig hoe het nu is maar een man in ons leven is niet echt nodig. Natuurlijk zou het leuk zijn als er een vader figuur voor haar in beeld is en ik een vriend/man zou hebben maar de tijd zal nog komen ik wil nu genieten van de tijd met ons tweetjes :)

Ik ben op dit moment echt nog niet toe aan een nieuwe man in mijn leven. Ben sinds november weg bij de vader van mijn dochter. En ben nog druk bezig met overleven. Uitkering regelen, werk zoeken, huis zoeken. Ik heb de breuk dus ook nog niet helemaal verwerkt en mijn dochter ook zeker nog niet. Dus eerst voor ons zelf zorgen en tot rust komen. Wat de toekomst brengt weet niemand, maar voor nu is het even goed zo.

Ik ben nu bijna een jaar alleen met mijn dochter en ik begin steeds meer aan het idee te wennen. Veel gezeik gehad met mijn ex, vooral omdat hij mij nog altijd aan het lijntje hield. Ook wel mijn eigen schuld door zo naief te zijn. Door de dingen die hij zei te geloven en hem steeds weer kansen te geven. Ik merk nu dat ik hem heb losgelaten, dat ik hem helemaal niet miste(maar het gevoel van hoe het eerst was) en dat ik mij veel vrijer en gelukkiger voel nu ik geen contact meer heb. Voorlopig zullen ik en mijn kleine meid het prima redden saampjes en zijn we nu gelukkiger dan ooit!

Als ik je vetgedrukte alinea lees van de leuke dingen die je dochter doet... dan gaan mijn eierstokken flink rammelen. Elk mens wil uiteindelijk liefde en het is niet erg om dat te willen. Maar het is daarbij wel fijn om de rust te vinden als je beseft dat je geluk er niet vanaf hangt. Heerlijk om te lezen hoe je zo geniet van je dochter. En als ik het zo lees, verheug ik mij er heel erg op om moeder te worden. En ja, alleenstaande moeder zijn, heeft veel voordelen.

Pffff... kan me niet snel genoeg gaan. Geduld is niet mijn kernkwaliteit.:-(

Wat leuk zo'n mama dochter weekend! En wat een knap meisje

K ben ruim een half jaar alleen met mijn zoontje (11) jaar. En het is goed met z, n tweeën. Maar ook druk werk 36 per week. + 10 aan reistijd erbij. En huishouden en we sporten. Dus druk. Maar we proberen ook tijd te creëren voor ons zelf, bioscoop en uit eten enzo. Maar inmiddels wel een soort van vriendje, nog niets officiëls. En we zien elkaar maar 1 x in de 2 weken. Ja toch mis ik wel een man in een huis.. Tegen aan kruipen enzo. Contact hebben. Maar de tijd dat ik alleen ben, ben ik sterker geworden... Das wel heel fijn. Ik weet dat ik het kan. En dat is van zoveel waarde.

Gescheiden in 2011 en coouderschap met de vader van mijn kinderen (ik heb ze 4 dagen per week). Ik heb vaste vriendjes en daar geniet ik enorm van, maar die houd ik gescheiden van mijn kinderen. Ik wil GEEN man in mijn huis. Nu niet en later ook niet. Ik geniet enorm van mijn eigen plek die ik alleen met mijn kinderen deel. Mannen in mijn leven: ja! Maar met zeer duidelijke grenzen! Niet in mijn huis! En alleen aanwezig wanneer de kinderen er niet zijn. Waarom ik ze weg houdt bij mijn kinderen? Om het simpele feit dat ik mijn kinderen met niemand wil delen ;) !