Liever alleen of samen met een man?
Vorige week donderdag kwam er een account manager voor onze CV-ketel op bezoek. Ik had wat offertes aangevraagd omdat de ketel gekke geluiden maakte. Ook de beste man vond het niet al te best klinken en opende de kap van de ketel. “Levensgevaarlijk” riep hij meteen. De bovenkant van de kap was al weggesmolten. Hij trok direct de stekker van de ketel eruit “niet meer gebruiken mevrouw”. Ik vroeg nog doodleuk, “mag ik de stekker er wel weer even insteken als ik moet douchen?”. Hij keek me verbaasd aan en liet vervolgens even zien waarom de kap weggesmolten was.
Wanneer je de warme kraan of verwarming aanzette, kwamen er letterlijk vlammen uit de ketel. De stekker heb ik er dus maar niet meer in gedaan.
Mijn dochtertje en ik zaten vanaf donderdag dus zonder warm water én zonder verwarming. Met een klein kacheltje hielden we ons zelf een beetje warm en we konden bij onze lieve buren douchen. Hoewel we een klein kacheltje hadden, was het niet waanzinnig warm in huis. En als je koud bent, heb je de neiging (ik althans) om niets te doen. Dus zowel zaterdag als zondagmorgen heb ik lekker mijn mega grote dekbed van het bed afgehaald en op de bank gelegd. En zo hebben we heerlijk twee ochtenden doorgebracht; op de bank onder een dekentje voor de tv. Hoewel ik mijn dochter normaal maximaal een half uurtje per dag tv laat kijken, vond ik dit wel een reden om een uitzondering te maken. Ik vertelde dat het haar ‘feestdag’ was en dat zij mocht beslissen wat ze wilde. Ook al is ze nog geen 2 jaar, ik had het idee dat ze het wel begreep. Ze mocht lekker onbeperkt crackertjes eten met de bak voor haar neus en ze mocht de hele dag ‘sap’ (uiteraard biologisch en zonder suiker, maar voor haar een feest) drinken.
Ik heb ervan genoten! En zij ook. Want ze keek me steeds met haar donkerbruine kijkers stralend aan en gaf me zo tussendoor een kus en een dikke knuffel (en heel soms een hapje van haar crackertje).
In de middag zijn we lekker op pad gegaan en hebben we leuke dingen gedaan. Het voelde echt als een ‘moeder-dochter weekend’. Tijdens dit weekend realiseerde ik me hoe geweldig deze tijd samen is en dat je die tijd nooit zo intens met elkaar zou hebben beleefd als ik een partner gehad zou hebben. Nu wil ik niet zeggen dat ik blij ben dat mijn dochter geen vader heeft (of wel heeft, maar die zich niets van haar aantrekt). Laat ik voorop stellen dat ik het liefste zou hebben dat hij er wel zou zijn. Maar ik wil uit iedere situatie iets positiefs halen en ik vind het wel heel positief dat ik dit zo alleen met mijn dochter mee mag maken. Dat ik deze pure en intense liefde van haar mag voelen. Ik hoef die liefde voor haar niet te delen, en zij ook niet.
Want ik heb de volledige tijd met haar. Ik mag volledig genieten van haar lach, van de dansjes die ze maakt, van de liedjes die ze probeert te zingen, van haar handje die steeds mijn hand pakt omdat ik ergens met haar heen moet om te kijken, van de gekke gezichten die we naar elkaar trekken, maar vooral van haar liefde, van haar kusjes en van de mega grote knuffels die ze me geeft.
Lang heb ik gehoopt op een relatie en ik heb er ook een gehad. Niet alleen hoopte ik dat voor mezelf maar ook voor haar, zodat zij een vaderfiguur in haar leven zou hebben. Ik heb dat nu compleet los gelaten. Wellicht komt er ooit wel een man op m’n pad maar ik zie dan wel hoe ik daar mee om ga. Maar het hoeft nu niet per se, mijn geluk hangt er niet vanaf. Het zit niet in mijn hoofd en ik zit er eerlijk gezegd niet op te wachten. Want een man betekent ook alle aandacht verdelen en minder aandacht voor mijn meisje hebben. Ze is nu nog zo klein en dat duurt maar eigenlijk nog maar heel eventjes. So why need a man when I have her?
Natuurlijk kan een kind een man niet vervangen en is het echt wel heel erg fijn om leuke dingen met een man te doen. Een beetje daten en wat er allemaal bij komt kijken, en natuurlijk wil ik niet mijn hele leven alleen blijven. Maar voor nu hoef ik geen vastigheid. Ik zie later wel wat er gebeurt en wat het leven voor mij in petto heeft. Ik vind het nu heel erg fijn dat ik – voor het eerst in mijn leven – niet met de gedachte loop dat ik perse een partner in mijn leven wil. Dat mijn geluk niet afhangt van een man of het hebben van een relatie.